Tuesday, July 10, 2018

Ως η ερευνητική ομάδα της παράστασης θεάτρου-ντοκιμαντέρ «Αμάρυνθος», θα θέλαμε να εκφράσουμε τη θέση μας σχετικά με τις επιθέσεις που δέχτηκε από κάποιους/ες η παράσταση.
    Έχουμε επίγνωση της συνθετότητας του ζητήματος σχετικά με το πώς μέσα από μια θεατρική παράσταση εισέρχεται ξανά στο δημόσιο λόγο ένα γεγονός που αφορά την κανονικοποίηση της κουλτούρας του βιασμού ανάμεσα στην αναπαραγωγική δύναμη της συγκάλυψης του σεξισμού/ρατσισμού και τον μιντιακό ηδονοβλεπτικό παροξυσμό. Με την επίγνωση αυτή αναλάβαμε την ευθύνη να επαναφέρουμε το ζήτημα στη δημόσια συζήτηση, κι έτσι αναμετρηθήκαμε με τις δυνατότητες αλλά και με τα αδύνατα του λόγου και της αναπαράστασης. Η αναπαράσταση, στο πλαίσιο αυτού του εγχειρήματος, είναι μια κριτική παρακίνηση σε πείσμα της εξουσιοδοτημένης λήθης, μια παρακίνηση που λογαριάζεται αναστοχαστικά ακόμη και με τα όρια του «δικαιώματος στη λήθη».
    Ως ομάδα κοινωνικής έρευνας, υποδεχόμαστε κάθε κριτική αλλά τασσόμαστε ενάντια σε κάθε απόπειρα προληπτικής ή μη λογοκρισίας. Παίρνουμε θέση χωρίς να εξοβελίζουμε την κοινωνική περιπλοκότητα, την οποία θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη διάσταση της έρευνας. Η θέση μας είναι ενάντια στο σεξισμό και το ρατσισμό που επιτρέπουν, προκαλούν και αθωώνουν το βιασμό. Είναι μια θέση που την ίδια στιγμή στέκεται κριτικά απέναντι στις κανονιστικές συνδηλώσεις της θυματοποίησης.
    Θεωρούμε απολύτως προβληματικές τις όποιες αξιώσεις «ίσων αποστάσεων». Παράλληλα, θεωρούμε ερευνητικά και ηθικοπολιτικά σημαντική την ανοικείωση και την αποταύτιση, οι οποίες όμως δεν σηματοδοτούν αξιολογική ουδετερότητα· αντίθετα, επιτρέπουν την επιτελεστική κινητοποίηση της αγωνιστικής κρίσης ενάντια στους αυτοματισμούς της εφησυχαστικής επιβεβαίωσης και συνιστούν την ίδια την προϋπόθεση μιας κριτικής (αυτο)μετατόπισης. Με αυτή την έννοια, η κοινωνική έρευνα δεν είναι ουδέτερη. Ούτε, όμως, εκβιάζεται ως προς τους τρόπους εκδήλωσης της θέσης της. Η έρευνα, όπως και η τέχνη, αποτελούν διερμηνευτικές μετατοπιστικές επιτελέσεις της κοινωνικής πραγματικότητας και όχι ρυθμιστικές απεικονίσεις της.
    Η ερευνητική διαδικασία, όπως την αντιλαμβανόμαστε, επομένως, μπορεί και πρέπει να δοκιμάζεται με τις σύνθετες και απρόσμενες όψεις της εμπλοκής με άνισες σχέσεις εξουσίας. Απαιτεί ανοικείωση, κριτική τοποθέτηση και ανάλυση, με τρόπους που δεν υπάγονται σε έναν διαπιστωτικό ή αποφαντικό λόγο. Αναφορά και διακύβευμά μας είναι η αναστοχαστική και μετασχηματιστική θέση και δράση. Παίρνουμε θέση αλλά δεν στήνουμε λαϊκά δικαστήρια. Διεκδικούμε λογοδοσία με όρους κοινωνικούς και όχι μιλιταριστικούς. Δεν θεωρούμε τους θεσμούς του πανεπιστημίου και της τέχνης εξ ορισμού εχθρικούς και αφομοιωτικούς, αλλά αγωνιζόμαστε για να μπορούν να ενοικούνται και να ενεργοποιούνται διαφορετικά, κριτικά, χειραφετησιακά. Η έρευνά μας κάνει πολιτική αλλά όχι πόλεμο. 

Η ερευνητική ομάδα